دوستانه

بسم الله الرحمن الرحيم

همان طور كه ميدانيد امريكا اين ام الفساد غرب با كشيدن كاريكاتور پيامبر نور و رحمت توهين بسيار بزرگي به

پيامبر اسلام كرده اند پس بياييد با دست به دست هم دادن و نظر دادن به اين مطلب از پيامبر عزيزمان دفاع كنيم

مرگ بر امريكا  ومرگ بر اسرائيل

لطفا نظر دهيد

می گویند آن گاه که یوسف در زندان بود، مردی به او گفت: تو را دوست دارم. یوسف گفت: ای جوان مرد! دوستی تو به چه کار من آید؟ از این دوستی مرا به بلا افکنی و خود نیز بلا بینی! پدرم یعقوب، مرا دوست داشت و بر سر این دوستی، او بینایی اش را از دست داد و من به چاه افتادم. زلیخا ادعای دوستی من کرد و به سرزنش مصریان دچار شد و من مدت ها زندانی شدم. اینک! تو تنها خدا را دوست داشته باش، تا نه بلا بینی و نه دردسر بیافرینی»

لطفا نظر بدهيد

«روزی حواریون به عیسی(ع) عرض کردند: یا روح الله! با چه کسی هم نشینی کنیم؟»

فرمود: «با آن کس که دیدار او خدا را به یاد شما آورد، گفتارش بر دانش شما بیفزاید و کردارش شما را در امر آخرت ترغیب کند».

اصول کافی، ج 1، ص  39 

اینکه نیم قرن بعد از رحلت رسول خدا، فرد فاسد و گنه کاری چون یزید به عنوان خلیفهٔ مسلمانان به قدرت رسید، نشان
می دهد که جامعهٔ اسلامی دچار انحراف بزرگی شده بود. فقط حرکتی عظیم مانند قیام کربلا و شهادت امام حسین و فرزندان،
بستگان و یارانش می توانست از گسترش این انحراف جلوگیری کند.
امام حسین در وصیت نامهٔ خویش،
دربارهٔ هدف قیام خود فرموده است: «هدف من
اصلاح امت جدّم رسول الله، امر به معروف و نهی
از منکر و پیاده کردن سیرهٔ٭ رسول الله و پدرم
علی بن ابیطالب است .»
حضرت زینب پس از شهادت برادر
خود، در دوران اسارت با سخنرانی های روشن گرانه،
اهداف قیام کربلا و چهرهٔ واقعی حکومت ستمکار
بنی امیه را برای همگان آشکار کرد.
تاریخ گواهی می دهد که از آن پس قیام های
زیادی در جهان اسلام و نواحی دیگر از قیام
عاشورا الگو گرفته اند. این قیام تأثیر بسیاری در
روحیهٔ ظلم ستیزی مسلمانان به ویژه شیعیان بر جای
نهاده است. 

لطفا نظر بدهيد

معاویه بعد از تحمیل صلح بر امام حسن در شام
به خلافت نشست. او سیاستمداری فریبکار بود و با دادن پول و مقام،
اشخاص با نفوذ و قدرتمند را جذب خود م یکرد. عمروعاص یکی از این
افراد بود؛ او که به طمع دس تیافتن به حکومت مصر به معاویه پیوسته بود،
نقش مهمی در جلوگیری از شکست معاویه در جنگ صِفّین داشت. معاویه
به هیچ یک از تعهدات خود در پیمان صلح با امام حسن پایبند نماند.
به دستور او بر منبر و در خطبه های نماز جمعه به امام علی بدگویی
مي شد. یاران و پیروان آن حضرت مورد آزار و شکنجه قرار می گرفتند. معاویه همچنین با توطئ های، امام حسن را به
شهادت رساند. او همچنین فرزندش یزید را به جانشینی خود، انتخاب و خلافت را موروثی کرد.

لطفا نظر بدهيد

زمینه های قیام: امام حسین سا لها در کنار پدرش امیر مؤمنان و برادرش امام حسن در صحنهٔ جهاد و
مبارزه حاضر بود. آن حضرت پس از شهادت برادر، با سخنرانی و نامه های افشاگرانه علیه حکومت ظالمانهٔ معاویه مبارزه کرد.
پس از مرگ معاویه، پسرش یزید طبق وصیت او به خلافت رسید. یزید مانند جوانان دوران جاهلیت رفتار میکرد. ظلم و فساد
آشکار او در جهان اسلام شهرت داشت.
امام حسین که نمی خواست با یزید بیعت نماید، با خانواده و بستگان خود از مدینه راهی مکه شد. امام قصد داشت
که در پناه خانهٔ خدا و با استفاده از ایام حج، مردم را برای مخالفت با حکومت ستمکار و فاسد یزید آماده کند.
مردم کوفه که از حرکت آن حضرت به سوی مکه آگاه شده بودند با نوشتن نامه های فراوان، ایشان را به آن شهر دعوت
کردند. امام نخست اعتنایی به آن نامه ها نکرد، اما با اصرار کوفیان، پسر عموی خود مسل مبن عقیل را روانهٔ آنجا کرد. پس از
ورود مُسلم به کوفه، هزاران نفر با مسلم به نمایندگی از امام حسین بیعت کردند. امام نیز پس از دریافت نامهٔ مسلم، عازم کوفه شد.یزید با شنیدن اخبار کوفه، عبیدالله بن زیاد را که مردی سنگدل و خونریز بود به حکومت آنجا منصوب کرد. عبیدالله با
ایجاد رُعب و وحشت مردم را ترساند و مسلم بن عقیل را دستگیر کرد و به شهادت رساند. او سپس مردم کوفه را وادار کرد که
آمادهٔ جنگ با فرزند پیامبر شوند. سپاه یزید مانع رسیدن امام و یارانش به کوفه شدند و کاروان آن حضرت را ناچار به توقف در
سرزمین گرم و خشک کربلا (نینوا )نمودند. لشکریان یزید که تعدادشان بسیار زیاد بود، امام حسین و یارانش را محاصره
و در روز عاشورا جنگ را آغاز کردند. امام و یارانش که مرگ در راه عقیده و ایمان را سعادت و زندگی در سایه حکومت
ستمگران را ننگ می دانستند، شجاعانه جنگیدند و در راه حق به شهادت رسیدند.

لطفا نظر بدهيد

پس از شهادت امیر مؤمنان در 21 رمضان سال 40 ه.ق، مردم کوفه با
امام حسن بیعت کردند. آن حضرت در نخستین روزهای خلافت، معاویه را
از سرکشی و نافرمانی نهی کرد، اما معاویه با سپاهی عظیم راهی عراق شد. امام
قصد داشت در مقابل معاویه ایستادگی نماید، اما بسیاری از یاران و سپاهیان
آن حضرت تمایلی به نبرد نداشتند و فقط گروه اندکی آمادهٔ جهاد بودند. این در
حالی بود که معاویه، با وعدهٔ دادن پول و مقام، بسیاری از رؤسای قبایل و حتی یاران نزدیک امام
را فریب داده و جذب خود کرده بود. در چنین اوضاعی، امام ناچار شد پیشنهاد صلح معاویه را بپذیرد و با شرایطی، خلافت
را به او واگذار کند.

لطفا نظر بدهيد

حضرت علی حدود 5 سال مطابق تعالیم اسلام و روش سنت حضرت محمد حکومت کرد. امام در ابتدای
حکومت خود، برای دفع تهدیدات بیع تشکنان و دشمنان عدالت از مدینه رهسپار عراق شد و شهر کوفه را مرکز خلافت خود
قرار داد.
مهم ترین ویژگی ها و دستاوردهای حکومت آن حضرت عبارت بودند از:
١ ساده زیستی و مقابله با اشراف یگری: فتوحات مسلمانان اگرچه موجب ورود اسلام به سرزمین های پهناوری
شد، اما ثروت و غنایم حاصل از فتوحات، سبب ثروت اندوزی وتقویت اشراف یگری در میان عد های گردید. امام سعی میکرد با
گفتار و کردار خویش توجه مردم را به ارز شهای دینی و سنت پیامبر جلب نماید. خطبه های فراوانی از ایشان در این موضوع
باقی مانده است. آن حضرت با زندگی بسیار ساده و به دور از تجملات، الگوی مناسبی برای دیگران بود.
٢ تأکید بر عدالت: در حکومت امام علی تمامی مسلمانان از احترام و حقوق برابر برخوردار بودند. امام
در توزیع بیت المال هیچ مسلمانی را بر مسلمان دیگر برتری نمیداد و برای عرب و غیرعرب سهمی یکسان در نظر می گرفت.
کسانی که پیش از آن، سهم بیشتری از بیت المال میگرفتند در برابر این شیوهٔ عادلانهٔ امام مقاومت کردند. آنها وقتی پی بردند
که حضرت علی در اجرای عدالت مصمّم است، به دشمنی با ایشان پرداختند.
٣ برگزیدن افراد صالح به حکومت ولایات: امام افراد را بر پایهٔ شایستگی و لیاقت برای حکومت ولایات
برمی گزید و حاضر نبود برای رسیدن به هدف، از اشخاص ناصالح و ستمگر استفاده کند. برخی از یاران علی به آن
حضرت پیشنهاد میکردند به افرادی که برای حکومت مشکل ایجاد می کنند، مقام بدهد؛ امام می فرمود: «آیا من پیروزی را
با ستم به دست آورم؟ .»
معاویه پسر ابوسفیان که از زمان خلافت عمر حاکم شام سوریهٔ امروزی بود، اعلام کرد در صورتی از امام اطاعت
میکند که حکومت شام و مصر به او واگذار شود؛ اما امام با شناختی که از دشمنی امویان با اسلام و پیامبر داشت فرمود:
خداوند دوست ندارد که من «گمرا ه کنندگان » را یاور خود قرار دهم.
٤ مدارا با مخالفان: امام علی با مخالفان مدارا می کردند و از انتقادهای
آنان ناراحت و خشمگین نمی شد و حتی سهمشان را از بیت المال نیز پرداخت می کرد.
امام زمانی با مخالفان برخورد می کرد که آنها دست به شمشیر می بردند.

لطفا نظر بدهيد

اصرار علی بر عمل به قرآن و سنت پیامبر و اجرای عدالت،موجب مخالفت و دشمنی ریاست طلبان و ثروت اندوزان شد. این گروه چون اطمینان یافتند که امام به دلخواه آنان عمل نخواهد
کرد، به فتنه جویی پرداختند و سه جنگ جَمَل، صِفّین و نَهرَوان را بر آن حضرت تحمیل کردند.
از آنجا که امام علی هيچ گونه تمایلی به جنگ و خونریزی میان مسلمانان نداشت، کوشید از طریق گفت وگو و
نصیحت بیعت شکنان و شورشیان را قانع کند که دست از تفرقه و آشوب بردارند؛ اما شورشیان اقدام به جنگ کردند. امام در
جنگ جمل بیعت شکنان را شکست داد. در صِفّین امام علی به مقابلهٔ با سپاه معاویه رفت و آنها را ظالمین نامید. پایداری
یاران حضرت علی به ویژه مالک اشتر آثار شکست را بر چهرهٔ سپاه ستمگر آشکار ساخت، اما در آخرین لحظات، نیرنگ
عمروعاص مانع پیروزی سپاهیان امام علی شد.

امام علی فرزند ابوطالب در کعبه به دنیا آمد. آن حضرت دوران
کودکی و نوجوانی را در خانهٔ حضرت محمد و تحت تربیت وی به سر
برد. امام علی نخستین مردی بود که به پیامبر اسلام ایمان آورد و همواره
پیامبر را در راه گسترش اسلام یاری داد. شهامت و فداکاری امام علی
و خوابیدن در بستر رسول خدا، سبب شد که پیامبر بدون آسیبی از مشرکان،
مکه را به سوی مدینه ترک کند. دلاوری و شجاعت امیرمؤمنان در جنگ های
دوران پیامبر مشهور است.
امام علی با وجود آنکه شایسته و مستحق جانشینی پیامبر بود، به منظور
جلوگیری از تفرقه مسلمانان سکوت کرد.
در دوران سه خلیفهٔ قبلی، آن حضرت به تفسیر قرآن، تربیت شاگردان
و پاسخ گویی به سؤالات دینی مردم می پرداخت. همچنین ایشان به عمران و
آبادی و احداث نخلستان ها توجه زیادی داشت.
پس از کشته شدن عثمان، مردم دریافتند که جامعهٔ اسلامی

بی سرپرست مانده است. بسیاری از مهاجرین و انصار خواهان بیعت
با علی شدند، اما آن حضرت تمایلی به پذیرش خلافت نداشت.
سرانجام با اصرار زیاد مردم، امام علی منصب خلافت را پذیرفت.
اکثر مهاجرین و انصار به جز تعدادی از اشراف بن یامیه با امام درمسجد مدینه بیعت کردند.